Operacja tendovaginitis dotyczy zabiegu chirurgicznego, który może być zalecany w przypadku poważniejszych i uporczywych przypadków zapalenia pochewki ścięgnistej (tendovaginitis). Jest to stan, w którym pochewka, która otacza ścięgno, staje się zapalona, co może prowadzić do bólu, obrzęku i ograniczenia ruchomości w obszarze dotkniętym zapaleniem.
Przyczyny Tendovaginitis:
- Nadmierna aktywność fizyczna: Powtarzające się ruchy mogą prowadzić do przeciążenia ścięgien i pochewek, co zwiększa ryzyko zapalenia.
- Zmiany zapalne: Choroby zapalne, takie jak reumatoidalne zapalenie stawów, mogą również prowadzić do tendovaginitis.
- Zmiany zwyrodnieniowe: Degeneracyjne zmiany w ścięgnach i ich pochewkach mogą zwiększać podatność na zapalenie.
Wskazania do operacji:
Operacja tendovaginitis jest rozważana, gdy konwencjonalne metody leczenia, takie jak leczenie farmakologiczne, terapia fizyczna, czy iniekcje steroidowe, nie przynoszą wystarczającej poprawy. Typowe objawy wskazujące na konieczność interwencji chirurgicznej mogą obejmować:
- Silny ból i ograniczenie ruchomości: Mimo leczenia zachowawczego, ból i ograniczenie funkcji mogą być nadal obecne.
- Naruszenie struktury anatomicznej: Jeśli zapalenie spowodowało zmiany strukturalne w ścięgnie lub jego pochewce, które nie mogą być skutecznie leczone inaczej.
Proces operacji:
- Przygotowanie do zabiegu: Pacjent jest zazwyczaj oceniany pod kątem stanu zdrowia ogólnego oraz przygotowywany na operację.
- Znieczulenie: Zabieg może być przeprowadzany pod ogólnym znieczuleniem lub miejscowym znieczuleniem z sedacją, w zależności od zakresu operacji i preferencji chirurga.
- Dostęp chirurgiczny: Chirurg wykonuje nacięcie w okolicy dotkniętej tendovaginitis, aby uzyskać dostęp do uszkodzonego ścięgna i jego pochewki.
- Oczyszczenie i naprawa: Uszkodzone tkanki są starannie oczyszczane, a ścięgno i jego pochewka są naprawiane. Czasami może być konieczne usunięcie fragmentów uszkodzonych tkanek.
- Zamknięcie rany: Po naprawie uszkodzonych struktur, rana jest starannie zszywana, aby zapewnić odpowiednie zagojenie.
- Rehabilitacja: Po operacji, pacjent jest zazwyczaj kierowany na program rehabilitacyjny, który obejmuje ćwiczenia fizjoterapeutyczne mające na celu przywrócenie pełnej funkcji ścięgna i poprawę zakresu ruchu.
