Otyłość a bezdech senny

Nadmiar tkanki tłuszczowej przyczynia się do powstawania wielu powikłań zdrowotnych, których pacjenci często nawet sobie nie uświadamiają. Do grupy takich zaburzeń należy obturacyjny bezdech senny. Otyłość stanowi istotny czynnik zwiększający ryzyko wystąpienia tego niepożądanego zjawiska, dlatego redukcja masy ciała wymieniana jest jako jedna z metod łagodzenia jego objawów. Dowiedz się, czym jest to zaburzenie oraz jakie badania należy wykonać, aby je zdiagnozować i wdrożyć postępowanie lecznicze. W artykule podpowiadamy również, jak osoby otyłe mogą zmienić niewłaściwe nawyki w życiu codziennym, aby odpowiednio wesprzeć leczenie zaburzeń oddychania podczas snu.

Czym jest obturacyjny bezdech senny?

Choroba ta definiowana jest jako powtarzające się epizody zatrzymania bądź zmniejszenia przepływu powietrza w drogach oddechowych podczas snu. Obturacyjny bezdech senny związany jest z wielokrotnym zapadaniem się górnych dróg oddechowych w czasie snu, co skutkuje niedotlenieniem organizmu. Zarówno osoby szczupłe, jak i otyłe  zmagające się z tym schorzeniem często nie są w stanie samodzielnie go rozpoznać. Ponieważ objawia się on głośnym chrapaniem chorego, zazwyczaj domownicy zauważają występowanie tego problemu. Istotne jest, aby nie ignorować niepokojących symptomów, gdyż niedotlenienie stanowi przyczynę wielu zaburzeń, m.in. niewydolności układu krążenia.

Objawy schorzenia

Dolegliwości chrapania to niejedyny objaw obturacyjnego bezdechu sennego. Do najczęściej występujących symptomów tej choroby zaliczamy również:

■ przerywany, niespokojny sen,

■ poranne zmęczenie,

■ problemy z koncentracją,

■ bóle głowy w ciągu dnia,

■ wrażenie suchości w gardle w nocy,

■ nerwowość i rozdrażnienie,

■ senność za dnia,

■ przyrost masy ciała.

Warto zauważyć, iż zmęczenie, poirytowanie i niewyspanie nie sprzyjają zmianie nawyków żywieniowych oraz zwiększeniu aktywności fizycznej. Wszystko to sprawia, że osoby otyłe zmagające się z nieleczonym obturacyjnym bezdechem jeszcze bardziej przybierają na wadze, wpadając w tzw. „błędne koło”.

Czynniki zwiększające ryzyko rozwoju choroby

Nadwaga oraz otyłość stanowią najważniejsze przyczyny wystąpienia tej choroby. Badacze wskazują, że przyrost masy ciała o 10% zwiększa aż sześciokrotnie ryzyko rozwoju obturacyjnego bezdechu sennego. Zaobserwowano również, iż schorzenie to najczęściej diagnozowane jest u osób zmagających się z chorobliwą otyłością. Wśród pozostałych zbadanych czynników zwiększających ryzyko wystąpienia tego problemu wymienia się m.in.:

■ starszy wiek,

■ rozpoznanie obturacyjnego bezdechu sennego u członka rodziny,

■ spożywanie alkoholu i palenie papierosów,

■ powiększone migdałki oraz wąską cieśń gardła,

■ płeć męska (w przypadku kobiet ryzyko wzrasta po przebyciu menopauzy i w razie otyłości),

■ niedrożność nosa (np. z powodu alergii bądź skrzywionej przegrody nosowej).

Obturacyjny bezdech senny – badania

Osoby otyłe i obciążone innymi czynnikami ryzyka wystąpienia tej choroby oraz te, które zaobserwowały u siebie niepożądane objawy, powinny udać się do specjalisty w celu przeprowadzenia diagnostyki. Lekarz może zlecić takie badania jak polisomnografia, określając tętno pacjenta (EKG), zawartość tlenu we krwi i przepływ powietrza przez nos oraz usta. Badania obejmują również elektroencefalogram (EEG) oraz elektrookulogram (EOG).

Leczenie choroby

Po wykonaniu badań i rozpoznaniu schorzenia lekarz prowadzący pacjenta ustala dalsze rekomendacje oraz leczenie. Wśród zaleceń znaleźć się może sugestia dotycząca utraty dodatkowych kilogramów w przypadku osób otyłych i rezygnacji ze spożywania alkoholu oraz palenia papierosów czy stosowania środków nasennych. Ponadto specjalista może podpowiedzieć, jakie ćwiczenia fizyczne wykonywać, aby wspomóc leczenie choroby i pozbyć się nadmiaru tkanki tłuszczowej.